Marieke 48 jaar
Ruim drie jaar geleden kwam ik per toeval bij Jan terecht.
Na jaren van hulp zoeken bij psychologen oftewel praten, praten en nog meer praten was ik uiteindelijk toch beland in een zware burn-out. Na vervolgens nog een echtscheiding, het verlies van mijn beide ouders (op jonge leeftijd) en het op sterven liggen van een vriend was ik de wanhoop nabij.
Mijn hoofd maakte overuren. Ik wist inmiddels wel waar de problemen vandaan kwamen en ook hoe ik ermee om zou moeten gaan etc. etc. Mijn gevoel reageerde echter heel anders. Ik wist niet wie ik echt was, wat ik echt voelde. Ik had geen basis waarop ik kon varen en voelde me als een wanhopig, gekooid dier.
In de geestelijke gezondheidszorg (nog meer praten naar mijn idee) had ik geen vertrouwen meer. Ik boerde steeds verder achteruit en begon mijn vrienden af te stoten. Op dringend advies van een vriendin ben ik op zoek gegaan naar een gestalttherapeut. Zo ben ik in contact gekomen met Jan.
Door zijn “andere” manier van benadering en aanpak wist hij al vanaf de eerste keer mijn hoofd heel even stop te zetten. Geduldig, open en eerlijk, maar zeker ook streng en direct, wist hij me steeds weer uit mijn hevige emoties te halen en contact te laten maken met hem, met het “nu” en met mijn eigen diepere gevoel.
Geen ellenlange gesprekken over vroeger, over oorzaak en gevolg, schuldvragen of waardeoordelen. Nooit heeft hij mij gezegd wat ik moest doen, hoe ik dingen aan moest pakken of me opdrachten laten uitvoeren. Hij wist met een enkel woord, het creëren van situaties en op vele andere manieren steeds weer de vinger op een nieuwe zere plek te leggen. Daardoor kwam ik in contact met mijn eigen gevoel en de beleving daarvan. Ik ontdekte mijn eigen weg, mijn eigen handvatten en ontstond er acceptatie van en vertrouwen in mezelf.
Ook heeft hij me feitelijke kennis rondom het functioneren van het menselijke brein, acties en reacties bijgebracht. Daar heb ik veel aan gehad en daar heb ik nog steeds veel aan.
In de beginperiode kwam ik wekelijks. Ik werd overvallen door gevoelens van paniek toen hij me voorstelde om een week over te slaan. Na drie jaar ben ik op het punt beland zelf met een goed gevoel de therapie af te sluiten.